Şubat ayına girmemiz ile birlikte, Sevgililer Günü adını alan, ayın 14. Günü işaretlendi takvimlerimizde.

Yıl içerisinde belirlenmiş olan bazı özel günler yaklaşınca, zaman zaman bazı haber bültenlerinde bile şu soru ile karşılaşıyoruz;

Sevgililer, anneler, babalar vb. özel günler, ticari çıkarlara mı hizmet ediyor?

Bu soru artık klasik bir araç haline gelmiştir ve her sene, bazı kesimler tarafından defalarca sorulup, düşünen insanlarda, yıllardır cevap bulamadınız mı, şeklinde bir iç sese neden olur.

Evet, yeniyıl, sevgiler günü, anneler günü, babalar günü vb. özel günler, ticari anlamda bir hareketliliğe neden olur. Ama bugünlerde, birini mutlu etmek, sadece para karşılığında satın alınıp verilen hediyeler anlamına gelmez.

Klişe olacak ama bazen kocaman bir sarılma, ufacık bir öpücük veya çöp adamlarla çizilmiş bir resim, hiçbir para miktarının alamayacağı bir mutluluk verir.

Varmak istediğim nokta, bu günler ticari açıdan para harcamalarının arttığı ama asıl amaçlarının insanların para harcamalarının olmadığı günlerdir. Her birinin yaşanmış birer hikayesi vardır. Bunlar öyle hikayelerdir ki, yıllar sonra tüm dünyanın kutladığı, tarihe bir daha silinmemek üzere geçmişlerdir.

Ortalama yaşam süresine sahip bir insanın yaşadığı topu topu 25.550 günde tam 70 günü o özel güne denk gelir, bunların en az 50’ sinde değer verdiği kişiyi mutlu etmek için tatlı bir telaşla, o gün için ayırdığı hayat süresi fazlalaşır.

Tüm bunlar gerçekten ‘ özel gün lobisi’ nin, para harcatma tuzakları mıdır?

Bu soruya ne ben, ne biz, ne siz, ne de onlar net bir cevap verip, cevabının netliğini net bir şekilde anlatabilir.

Ama birazdan hikayesinde hayallere dalacağımız Sevgiler Günü, pahalı hediyeler almak anlamına gelmiyor.

Sevgi emek istiyorsa, Sevgililer Günü, en fazla emek göstermeniz gereken gündür.

Toplayacağınız çiçekler, yapacağınız bir yemek, yazacağınız birkaç satır cümle…

Bunlar, gerçekten emek harcayarak sevginizi gösterebileceğiniz yollar…

Her yılın Şubat 14’ ünde, bir çok ülkede kutlanan özel gündür, Sevgililer Günü.

Tarihi, Roma Katolik Kilisesi’ ne dayanan gün, Valentine ismindeki bir din adamı için ilan edilen, fakat dini inanışlara dayanmayan bir gündür.

Romalı askerlerin evlenmesinin yasak olduğu günlerde, Valentine adında bir din adamı, gerçekten aşık olduğuna inandığı Romalı askerlerin evlenmelerine yardım etmiştir.

Bunun ortaya çıkması ile birlikte, klise Valentine ‘nin öldürülmesi emrini verir. Ölümünden sonra aşıkların adına ağıtlar yaktığı Valentine, Fransa ve İngiltere ‘de kuşların geri dönüşleri ve gökyüzünde dansa benzer hareketler yaptıkları gün olarak yer edinen 14 şubat ile anılmaya başlanır.

Günümüze kadar, her yıl 14 şubat gününde, aşıkların birlikte olabildikleri için Valentine yi andıkları ve birbirlerine hediyeler verdikleri özel bir gün olarak kutlanır.

Ayrıca başka bir inanışa göre Antik Roma’ da 15 şubat bereket tanrısı Lupercus şerefine kutlanan, Lupercallia günü olarak bilinirdi.

Günün bitimine saatler kala, din adamları, Lupercus onuruna keçiler kurban ederler ve sonrasında bir parça keçi derisini kafalarına Lupercus ‘u simgelemesi için koyarak sokaklarda rastgele karşılarına çıkan insanlara dokunurlardı.

Genç kızlar, gönüllü olarak koşuşturan oğlanların önüne atılır ve bereket tanrısının dokunuşundan paylarını almaya çalışırlardı. Bunun nedeni ise bu dokunuşun doğurganlıklarını arttırdığına inanmalarıydı.